Odbyła się z racji uroczystości koronacyjnych Obrazu Matki Bożej Różanostockiej – Wspomożycielki w 1981 r. (25-27 czerwca).
Było tak doniosłe wydarzenie w życiu Archidiecezji (wtedy jeszcze Archidiecezji Wileńskiej w Białymstoku) aby podkreślić i uczcić, J.E. Bp Edward Kisiel Administrator Apostolski polecił Białostockiemu Duszpasterstwu Akademickiemu przygotować Młodzieżową Pieszą Pielgrzymkę do Różanegostoku (pierwsza nazwa pielgrzymki). Przygotowania tej pielgrzymki zostały powierzone duszpasterzom akademickim i młodzieży akademickiej (dotychczasowym uczestnikom Pieszej Warszawskiej Pielgrzymki na Jasną Górę, bogatym w pielgrzymkowe doświadczenia). Kierownikiem został ks. Alfred Ignatowicz (zm. 2.03.2004). Pątnicy I PPR wyruszyli z kilku parafii Archidiecezji (Białostocka Fara, Wasilków, Czarna Białostocka, Goniądz, Sokółka). Pielgrzymów na noclegu gościły dwie parafie: Czarna Białostocka i Majewo.
27 czerwca 1981 r. pątnicy dołączyli do wiernych całej Archidiecezji, uczestniczących w nabożeństwach przygotowujących do Koronacji Obrazu. 28 czerwca o godz. 11:30 pod przewodnictwem J.Em. Franciszka Kardynała Macharskiego odprawiona została Msza Św. Koronacyjna z udziałem ponad ćwierćmilionowej rzeszy wiernych. Chociaż pielgrzymka została rozwiązana dzień wcześniej, większość pątników pozostała w Różanymstoku i brała udział w tej doniosłej uroczystości.
Wśród uczestników I PPR ogromną większość stanowiła młodzież (uczniowie szkół podstawowych, średnich, studenci). Młodym pielgrzymka stała się wielką demonstracją wiary i młodzieżowego entuzjazmu, doskonałą okazją do dziękczynienia Bogu za miniony rok szkolny (akademicki), a także możliwością uproszenia przez wstawiennictwo Najlepszej Matki (Różanostockiej Wspomożycielki) wszelkich potrzebnych łask. Wielu kapłanów w całej Archidiecezji Białostockiej zwróciło uwagę na znaczącą rolę nowej formy rekolekcji dla młodzieży – rekolekcji w drodze. Zrozumiałą jest rzeczą, że kolejne Kalendaria Duszpasterskie Archidiecezji Białostockiej przez szereg lat (aż do dziś) uwzględniały PPR jako bardzo ważne wydarzenie, mobilizujące młodzież i jej duszpasterzy.
Chociaż każda PPR była wyjątkową pielgrzymką, różniącą się znacznie od Młodzieżowej Pieszej Pielgrzymki do Różanegostoku (1981) to trzeba mocno podkreślić, że właśnie ta historyczna, Pierwsza Pielgrzymka nadała specyficzny charakter, określiła kierunki w przygotowaniach i przebiegu białostockich rekolekcji w drodze, stała się dziedzictwem z którego korzystają współcześni pątnicy i organizatorzy.